O βελονισμός που αποτελεί μέρος της κινέζικης παραδοσιακής ιατρικής κίνησε το αρχικό ενδιαφέρον των Δυτικών ιατρών με την αποτελεσματικότητά του στην επίτευξη της αναλγησίας. Στην Κίνα η αναισθησία γίνεται με τη μέθοδο του βελονισμού, με τον ασθενή σε πλήρη συνείδηση, χωρίς νάρκωση, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ακόμα και επέμβαση ανοικτής καρδιάς με τον ασθενή ξύπνιο να συζητά με το γιατρό καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης.

Ο βελονισμός ως θεραπευτικό σύστημα βασίζεται στην ενεργοποίηση των ενδογενών διαδικασιών αυτορρύθμισης και αυτοϊασης. Ο ιατρός επιτυγχάνει τη ρύθμιση ή την επαναφορά της ισορροπίας στη λειτουργικότητα οργάνων ή συστημάτων.

 
Βασική αρχή της Κινέζικης Παραδοσιακής Ιατρικής είναι η ύπαρξη της ζωτικής ενέργειας «κι», της οποίας η κυκλοφορία έχει ορισμένη πορεία δια μέσου ειδικών καναλιών, που είναι ιδιαίτερα για κάθε όργανο και ονομάζονται μεσημβρινοί. Οι μεσημβρινοί είναι αμφοτερόπλευροι και δεν έχουν υλική ή ανατομική υπόσταση, είναι δηλαδή ενεργειακοί διάδρομοι. Έτσι με την τοποθέτηση των βελονών, κάθε ερέθισμα κωδικοποιείται στη γλώσσα του νευρώνα και μεταβιβάζεται μέσω διαφόρων κέντρων και επιπέδων σε σταθμούς επεξεργασίας, συνειδητοποιείται και αποκωδικοποιείται με αίσθηση στο φλοιό του εγκεφάλου. Η διέγερση μπορεί να γίνει με απλή βελόνα, με υποδόρια έγχυση φαρμακευτικών ουσιών, με ηλεκτρικό ερεθισμό, με θερμότητα, με laser.

Μέσω του βελονισμού, η ενημέρωση για την κατάσταση του οργανισμού γίνεται τόσο γρήγορα, ώστε δύναται ο εγκέφαλος να εντοπίσει και να εκτιμήσει κάθε αισθητικό ερέθισμα και να χρησιμοποιήσει επιλεκτικά την πληροφόρηση ενημερώνονται όλα τα τμήματα του νευρικού συστήματος, έτσι ώστε να δραστηριοποιηθεί το σύστημα άμεσης παρέμβασης και να παραχθούν οι κατάλληλες ουσίες ενδογενώς για την αντιμετώπιση του εκάστοτε προβλήματος, είτε αυτό είναι πόνος, αλλεργία, κατάθλιψη, αϋπνία κ.λπ. 
Η δράση του βελονισμού μπορεί να είναι:
α) αναλγητική
β) ευεργετική στη ρύθμιση της κυκλοφορίας τόσο περιφερικά όσο και κεντρικά,
γ) ευεργετική στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης,
δ) ευφορική, αγχολυτική, ενεργετική και αντικαταθλιπτική,
ε) ηρεμιστική, χαλαρωτική, με ήπιο υπναγωγό αποτέλεσμα (σε περίπτωση αϋπνίας)
στ) αντιεμετική, επιβοηθητική στην ανοσοβιολογική απάντηση του οργανισμού και γενικά στη ρύθμιση διαταραχών του αυτόνομου νευρικού συστήματος, όπως και στην επίτευξη ομοιόστασης του οργανισμού.